مطالعه اثرات پیشگیرانه متفورمین از آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه در موش صحرایی

ایسکمی کلیه باعث استرس اکسیداتیو شده که منجر به پاسخ­های شدید و طولانی التهابی پس از بازخونرسانی می­شود. آسیب بازخونرسانی در کلیه یکی از عوامل نارسایی حاد کلیوی می­باشد که در حیوانات و مدل­های کلینیکی مختلف مطالعه شده است. متفورمین یک داروی ضد دیابت خوراکی بوده که به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر متفورمین بر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی کلیه در موش­ صحرایی می‌باشد. بدین منظور30 سر موش صحرایی نر ویستار به­طور تصادفی به 3 گروه 10تایی شامل: شاهد جراحی، ایسکی-بازخونرسانی (I/R) و ایسکمی- بازخونرسانی به­علاوه تیمار با متفورمین (I/R+MET) تقسیم شدند. در گروه­های شاهد جراحی و  I/Rاز هیچ دارویی استفاده نشد. در گروه  I/R+METقبل از القا ایسکی-بازخونرسانی به­مدت یک هفته متفورمین با دوز mg/kg100 گاواژ گردید.برای القا ایسکمی-بازخونرسانی هر دو پدیکول کلیه­ بسته شد و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید. در هر 3 گروه نفرکتومی کلیه چپ در دو نوبت به ترتیب 4 و 8 ساعت بعد انجام شد. نمونه­های خونی در روز صفر (قبل از تجویز دارو) و روز بعد از پایان ایسکمی در زمان برداشت کلیه‌ها‌ جمع‌آوری شد و مقادیر کراتینین و اوره سرم مورد سنجش قرار گرفت. در نهایت داده­های به­دست آمده توسط آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه در سطح معنی­داری 05/0p